ΜΑΝΚ, του Ντέιβιντ Φίντσερ

Πολίτης Κέιν. Όσκαρ σεναρίου εξ ημισείας (1942) στον δημιουργό Όρσον Γουέλς και στον σεναριογράφο Χέρμαν Τζ. Μάνκιεβιτς. Η ατμόσφαιρα τεταμένη από πριν, διότι υπήρξε διαμάχη για το μοίρασμα των τίτλων πνευματικής ιδιοκτησίας του. Ο καθείς ξεχωριστά παρέλαβε από ένα επίχρυσο αγαλμάτιο και η κόντρα συνεχίστηκε μέσα από τα ευχαριστήρια. Το μήνυμα του Όρσον: Τζόζεφ φίλα μου το μισό!!! (κωλομέρι, αγαλματίδιο, δεν διευκρίνισε). Ο Μανκ απάντησε «Χαίρομαι που παρέλαβα αυτό το βραβείο με τον ίδιο τρόπο που έγραψα αυτό το σενάριο: χωρίς την παρουσία του Όρσον Γουέλς».

ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Άποψη: Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου

Χτίζοντας μια φαντασίωση

Και αν σταματούσε σήμερα η πανδημία, Τι θα γινόταν άραγε η κοινωνία; Ποιές θα ήταν οι αντιδράσεις και οι κατευθύνσεις της στην post-virus εποχή; Ίσως εδώ θα μπορούσε να μας βοηθήσει πολύ ο κινηματογράφος αν παρατηρούσαμε τις προτάσεις των post-war films. Πόλεμος και πανδημία είναι δύο ασύμμετρες καταστάσεις που ,πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες, επιδρούν χαρακτηριστικά και μεταλλάσουν τους παράγοντες του ψυχισμού, του φαντασιακού, των επιλογών και του ερωτισμού. Τι θα γινόταν, λοιπόν, σήμερα αν τέλειωνε η πανδημία; Ο κόσμος θα συνέχιζε να πέθαινε από άλλα αίτια και οπωσδήποτε θα πλήρωνε την εφορία. Άρα τα δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά της post-virus εποχής θα ήταν θάνατος και φόροι.