Ορύγματα στον χρόνο και στην μνήμη

κριτική του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου  για το  ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΡΣΥ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ«Μετά τον θάνατο του νεαρού Σεμπάστιαν, η μητέρα του, Βάιολετ Βέναμπλ (Κάθριν Χέπμπορν) ζει ανάμεσα στα παράξενα φυτά του γιου της, αρνούμενη να δεχτεί την πραγματικότητα γύρω απ’ τις συνθήκες θανάτου του. Η κυρία Βέναμπλ λάτρευε παθολογικά τον γιο της, συντηρούσε σχεδόν όλα τα χρόνια που έζησαν μαζί το οιδιπόδειο σύμπλεγμα που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα τους.

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ «ΞΑΦΝΙΚΑ, ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»

1.Γιατί είναι η καλύτερη διασκευή θεατρικού έργου του Τένεσι Γουίλιαμς για τη μεγάλη οθόνη.

2.Γιατί τολμηρά θα λέγαμε πως ο οίστρος, η ικανότητα, η μεγάλη αγάπη για τη λογοτεχνία κάνουν την ταινία ανώτερη από το θεατρικό έργο.

ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ «ΞΑΦΝΙΚΑ, ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3 

Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕMΕΣ προβάλλουν ως άνοιγμα του νέου αφιερώματός τους Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας τη Δευτέρα 21 Αυγούστου στις 21:30 στο θερινό σινεμά ΑΠΟΛΛΩΝ (Σαρανταπόρου 4 – Βασιλέως Γεωργίου, τηλ. 2310828642) το αριστουργηματικό δράμα του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς Ξαφνικά, πέρσι το καλοκαίρι (ΗΠΑ, 1959, ασπρόμαυρη, 114’) από το ομώνυμο θεατρικό του Τένεσι Γουίλιαμς. Παίζουν: Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Κάθριν Χέπμπορν, Μοντγκόμερι Κλιφτ, Άλμπερτ Ντέκερ, Μερσέντες ΜακΚέιμπριτζ.

ΕΝΑΡΞΗ 22:15ΕΝΑΡΞΗ 22:15

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ»

Αλέξανδρος Τριανταφύλλου

Μουσικός πρόλογος  ,αφιέρωμα  στην Παναγία , με τίτλο  «Παναγιά Μου» αύριο Δευτέρα 14 Αυγούστου στις 9 μμ. στο θερινό σινεμά ΑΠΟΛΛΩΝ (Σαρανταπόρου 5 με Βασ. Γεωργίου).Ο Αλέξανδρος Τριανταφύλλου επιλέγει σπάνια ποιήματα, αναφορές στην Παναγία,που πλέκονται αρμονικά με τους ήχους της φυσαρμόνικας σ΄ένα ονειρικό ταξίδι ευαισθησίας και ατμόσφαιρας.Στο κλίμα της μεγάλης γιορτής του Δεκαπενταύγουστου υμνούμε τον ποιητικό λόγο και με τραγούδια. Παίζουν:Αλέξανδρος Τριανταφύλλου φυσαρμόνικες, Μαριάννα Καλαϊτζή απόδοση και ερμηνεία ποιημάτων, Νίκος Γεωργάκης κιθάρα και τραγούδι, Σοφία Νάτσιου κιθάρα και τραγούδι και Τέλης Καραγκιόζογλου τραγούδι.

Σοφία Νάτσιου

Ο μουσικός πρόλογος «Παναγιά μου» γίνεται στο πλαίσιο  των προβολών της κινηματογραφικής λέσχης  των εργαζομένων της ΕΡΤ3.Στς 10:15 μ.μ θα προβληθεί η ταινία του Πήτερ Γέητς «Καυτή πέτρα» με τον Ρόμπερτ Ρέτφορντ. Προλογίζει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου.Μετά την προβολή ακολουθεί συζήτηση

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

«Η ΚΑΥΤΗ ΠΕΤΡΑ» του Πήτερ Γέιτςαπό τον Γιάννη Ν. Γκακίδη

Πούρα διασκέδαση μ’ αυτή την αστυνομική περιπέτεια του Πήτερ Γέιτς, με μπόλικη δράση και χιούμορ, με εμβόλιμο κλίμα αγωνίας στην λεπτομέρεια. Ένα διαμάντι στο επίκεντρο που,  βρίσκεται σε κάποιο μουσείο της ΝΥ. Μια ομάδα επίλεκτων διαρρηκτών, με επικεφαλής τον άρτι αποφυλακισθέντα Ντόρτμουντερ, αναλαμβάνει να απαλλοτριώσει το εν λόγω διαμάντι, κατά παραγγελία ενός αφρικανού επιτετραμμένου κάποιας αφρικάνικης χώρας.

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 1972

Αβάντι

Το 1972, όταν γυρίζεται η Καυτή Πέτρα, είχε να συναγωνιστεί με τα ακόλουθα αριστουργήματα: Από την Ευρώπη τα Σολάρις του Αντρέι Ταρκόφσκι, Αγκίρε, η μάστιγα του Θεού του Βέρνερ Χέρτσοκ, Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ και Ο έμπορος των τεσσάρων εποχών του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, Ο έρωτας το απόγευμα του Ερίκ Ρομέρ, Οι μετανάστες του Γιάν Τροέλ, Κραυγές και ψίθυροι του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Η διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας του Λουίς Μπουνιουέλ, Ήρεμες ήταν οι αυγές του Στανισλάβ Ροστότσκι, Η άρχουσα τάξη του Πίτερ Μέντακ, Σλουθ του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, Φρενίτις του Άλφρεντ Χίτσκοκ, Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

ΠΙΟ ΚΑΥΤΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

κριτική τουΠαναγιώτη Τιμογιαννάκη από το Pantimo.gr για την  ΚΑΥΤΗ ΠΕΤΡΑ

«Τη διαφήμιζαν τότε ως «την καλύτερη ληστεία μετά το Toπκαπί»…

Πρόκειται λοιπόν για αστυνομική περιπέτεια εύθυμου τύπου, περίπου κάτι σαν το Τοπκαπί, και την υπέγραφε ο Πίτερ Γέιτς, ο οποίος εκείνο τον καιρό ήταν στα πολύ πάνω του, κυρίως λόγω Μπούλιτ με τον Στιβ Μακ Κουίν, στο οποίο είχε «φρεσκάρει» την περιπέτεια δράσης κι είχε δώσει μία από τις σημαντικότερες καταδιώξεις αυτοκινήτων στο σινεμά.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ “ΚΑΥΤΗ ΠΕΤΡΑ”

10 ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ “ΚΟΛΠΑ”

Ριφιφί

1.Πουλημένη στην αμαρτια (Criss Cross, 1949) Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Σιόντμακ

2.Ριφιφί (Rififi, 1955) Σκηνοθεσία: Ζυλ Ντασέν

3.Τοπκαπί (Τοpkapi, 1964) Σκηνοθεσία: Ζυλ Ντασέν

4.Ληστεία αλά ιταλικά (The Italian job, 1969) Σκηνοθεσία: Πίτερ Κόλινσον

5.Ο κόκκινος κύκλος (Le cercle rouge, 1970) Σκηνοθεσία: Ζαν Πιέρ Μελβίλ

6.Η μεγάλη ληστεία της Νέας Υόρκης (Τhe Anderson tapes, 1971) Σκηνοθεσία: Σίντνεϊ Λιουμέτ

7.Ο μπάτσος (Un flic, 1972) Σκηνοθεσία: Ζαν Πιέρ Μελβίλ

8.Το κεντρί (Τhe sting, 1973) Σκηνοθεσία: Τζορτζ Ρόι Χιλ

Η μεγάλη ληστεία του τρένου

9.Η μεγάλη ληστεία της Μοντάνα (Thunderbolt and Lightfoot, 1974) Σκηνοθεσία: Μάικλ Τσίμινο

10Η μεγάλη ληστεία του τρένου (Τhe great train robbery, 1979) Σκηνοθεσία: Μάικλ Κράιτον

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ «ΚΑΥΤΗ ΠΕΤΡΑ»

1.Για τον εκπληκτικό σχεδιασμό μιας απίθανης ληστείας.

2.Για την εξαιρετική ιδέα του διπλού κόλπου.

3.Για τη σύγκριση με το Τοπκαπί, του οποίου η ταινία μοιάζει με παραλλαγή.

4.Για τον εξαιρετικό συνδυασμό έντασης και κωμικών στοιχείων.

5.Για τους εξαιρετικούς, εκθαμβωτικούς σταρ.

6.Για τον φλεγματικό και κουλ τρόπο που αποδίδουν τους ρόλους τους οι κορυφαίοι σταρ.

7.Για την εξαιρετική φωτογραφία του Εντ Μπράουν.

8.Για τον εξαιρετικά αντικομφορμιστικό αέρα της εποχής που αποπνέει όλη η ταινία.

9.Για την ικανότητα του Γέιτς να μετατρέπει ένα τυπικό θέμα σε ψυχαγωγία υψηλής κλάσης.

10.Γιατί η ταινία λειτουργεί ως μαρτυρία της εποχής.