«Οικογενειακή Υπόθεση»

Η Κινηματογραφική λέσχη Θεσσαλονίκης καλεί τα μέλη της και τους φίλους της,στη 9η προβολή για τη σεζόν 2015-2016με την ταινία: «Οικογενειακή Υπόθεση»Pozitia Copilului.’Η προβολή θα γίνει την Δευτέρα 8/2/2016 ώρα 9:00μμ στον κινηματογράφο Βακούρα Ι.Την ταινία θα προλογίσει ο δημοσιογράφος κ. Σωτήρης Ζήκος.

Οικογενειακή Υπόθεση Pozitia Copilului
Ρουμανία 2013 Διάρκεια: 112’

Σκηνοθεσία: Καλίν Πέτερ Νέτζερ

Πρωταγωνιστούν: Λουμινίτα Γκεοργκίου, Μπογκντάν Ντουμιτράτσε, Φλορίν Ζαμφιρέσκου

Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου και βραβείο κριτικών

Η Κορνέλια είναι μια ευκατάστατη και με υψηλές γνωριμίες Ρουμάνα αρχιτέκτονας, η οποία όταν ο γιος της σκοτώνει με το αυτοκίνητο του ένα 14χρονο αγόρι, θα κάνει τα πάντα για να μην τον αφήσει να πάει φυλακή…

Το έργο αυτό αποτελεί ένα διαμάντι του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά προερχόμενο από την δυναμική σχολή του καλούμενου «Νέου Ρουμάνικου Ρεύματος». Ο σκηνοθέτης Κάλιν Πέτερ Νέτσερ που μέχρι το 2012 είχε στο ενεργητικό του 2 ταινίες μεγάλου μήκους κερδίζοντας περιφερειακά βραβεία, θα ξεφύγει από την εμμονή που διακατέχει ένα κομμάτι των Ρουμάνων δημιουργών που συνδέουν το σήμερα με το κομμουνιστικό χθες, και θα διερευνήσει την πολυπλοκότητα των σχέσεων ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, με φόντο την περιρρέουσα κοινωνική και ηθική πτώση. Την ίδια στιγμή μας υπενθυμίζει ότι στον σύγχρονο κόσμο με το χρήμα μπορείς να εξαγοράσεις τα πάντα ακόμα και συνειδήσεις, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου αυτός που έχει τη δύναμη λυγίζει μπροστά στο πόνο της ανθρώπινης απώλειας.
Ο σκηνοθέτης επηρεασμένος από το κινηματογραφικό «δόγμα 95», προσεγγίζει το όλο εγχείρημα με κάποια από τα κλασσικά χαρακτηριστικά αυτής της ρεαλιστικής τάσης (κάμερα στο χέρι, φυσικός φωτισμός) πιο κοντά σαν ιδέα βέβαια στην «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίντερμπεργκ.
Ο Κάλιν Πέτερ Νέτσερ φιλμάρει διαρκώς πάνω στη φιγούρα της μάνας και αναδεικνύει όλα τα συμπλέγματα ακόμα και Φροϋδικά αυτής της ιδιότυπης σχέσης μάνας και γιού. Το τέλος του έργου συνάδει πλήρως με την κορύφωση ενός σπουδαίου δράματος, κρατώντας μια λιγότερο πεσιμιστική στάση για την κοινωνία, κι αφήνει τον θεατή να κρίνει για την ορθότητα των πράξεων και των εκατέρωθεν επιλογών.