του Κώστα Γ. Καρδερίνη
Κι όλοι νομίσαμε ότι ο Καίσαρ (Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες) είναι ο αποχαιρετισμός του στα όπλα. Κι αυτό γιατί; Στην πρώτη σκηνή ο Ιούλιος μιλάει στον εαυτό του στον καθρέφτη. Μετά το κλασικό «χαίρε εαυτέ μου» ακούγεται το βασικό θέμα της Συμμορίας των Σικελών, ηλεκτρονικά λερωμένο και πειραγμένο. Ενώ παίζει αποκαθηλωμένη η μουσική, ο «εσταυρωμένος» Αλέν (ηλιοκαμένος, παρηκμασμένος με το κεφάλι ψηλά και τη λεοπάρδαλη παρά πόδας) επιχειρεί ένα μονόλογο απολογισμό: Συνέχεια
Κέντρο Μελετών & Ερευνών για το Σινεμά 